Dzisiejsza niedziela jest Niedzielą Męki Pańskiej. Rozpoczynamy Wielki Tydzień, który pomoże nam w sposób szczególny przeżywać z Chrystusem wydarzenia zbawcze. Pomocą do rozważań dzisiejszej Liturgii Słowa niech będzie tekst św. Grzegorza z Nazjanzu:

"Złóżmy w ofierze Bogu siebie samych. Owszem, w każdy dzień ofiarujmy siebie i wszystkie nasze poruszenia. Przyjmijmy wszystko dla Słowa i przez cierpienie naśladujmy Jego mękę, krwią uczcijmy Krew, ochoczo wstąpmy na krzyż.
Jeśli jesteś Szymonem Cyrenejczykiem, weź krzyż i idź za Chrystusem. Jeśli byłbyś jak łotr razem z Nim przybity do krzyża, uznaj w Nim Boga jako człowiek prawy. Jeżeli Chrystus z powodu ciebie i twoich grzechów został policzony między złoczyńców, ty stań się dla Niego sprawiedliwy. Uwielbij Tego, który z twojej przyczyny został zawieszony na krzyżu, i sam wisząc usiłuj wyciągnąć jakąś korzyść ze swojej niegodziwości. Śmiercią kup sobie zbawienie. Wejdź z Jezusem do raju, żebyś zrozumiał, jakich dóbr się pozbawiłeś. Kontempluj jego piękno, a temu, co szemra, pozwól umrzeć na zewnątrz z jego bluźnierstwami.
Jeśli jesteś Józefem z Arymatei, proś o ciało Jezusa tego, który kazał Go ukrzyżować. Niech stanie się ono twoją ofiarą przebłagalną za zbawienie świata.
Jeśli jesteś Nikodemem, owym nocnym czcicielem Boga, namaść Go pogrzebowymi olejkami.
Jeśli jesteś Marią albo drugą Marią, czy Salome lub Joanną, wylewaj swoje łzy już u brzasku dnia. Postaraj się, byś tak jak pierwsza z nich, zobaczył odwalony kamień, a może też i aniołów, a nawet samego Jezusa."

ks. Michał Mościcki

„Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”.

Pan Jezus zasmucił się, kiedy usłyszał o śmierci swego przyjaciela Łazarza. Opisując Jego reakcję na tę smutną wiadomość, Ewangelia mówi bardzo krótko, że „Jezus zapłakał”.
To jedno z najkrótszych zdań w całym Piśmie Świętym jest dla nas bardzo cenne, ponieważ przypomina nam o tym, że Pan Jezus oprócz tego, że jest Synem Bożym, był także prawdziwym człowiekiem.

Dzisiejsza Ewangelia jest dla nas bardzo ważna także z tego powodu, że Chrystus nie tylko okazuje współczucie, płacząc nad śmiercią swego przyjaciela Łazarza, ale wskrzesza go do życia. Tak jak poprzez łzy i współczucie wobec śmierci ukazał Pan Jezus swoje człowieczeństwo, tak przez przywrócenie Łazarzowi życia, wskrzeszenie go z martwych, Chrystus udowadnia, że jest Synem Bożym. Udowadnia, że w Jego ręku jest władza nad życiem i śmiercią.

Czytana w dniu dzisiejszym Ewangelia zawiera jeszcze jedno bardzo istotne, najważniejsze dla nas przesłanie. Mianowicie Chrystus, który jest Panem życia i śmierci daje nam obietnicę życia wiecznego. Mówi „Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki”.
Pamiętajmy o tym, że obiecane nam przez Chrystusa zbawienie, życie wieczne, możemy osiągnąć jedynie pod warunkiem współpracy z łaską Bożą. Bo tak jak powiedział św. Augustyn „Bóg stworzył nas bez naszej pomocy, ale nie potrafi bez naszej pomocy nas zbawić”. Jeśli chcesz być zbawionym, zbawioną zacznij współpracować z łaską Bożą i zaufaj Panu Bogu, a On sam cię poprowadzi do zbawienia i wiecznej radości.

ks. Michał Mościcki

Jezus rzekł: „Przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sąd, aby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, którzy widzą, stali się niewidomymi”.

Niewidomy od urodzenia to obraz nas wszystkich. My wszyscy od urodzenia jesteśmy ślepi na Boga i na Boże sprawy. Często zło zaślepia nam oczy. Możemy jednak wyzdrowieć i przejrzeć.

Ponieważ sukces człowieka na ziemi zależy od tego, czy widzi on serce drugiego człowieka, zastanówmy się nad tym, w jaki sposób serce człowieka odsłania rąbek swojej tajemnicy. Cóż bowiem przyjdzie mi z tego, że widzę, iż drugi człowiek jest piękny, skoro ja nie znam jego serca; że jest bogaty, gdy ja nie wiem, co kryje się w jego sercu. Na cóż mi się przydadzą te drugorzędne dane? Jeżeli mam z kimś współpracować, muszę wiedzieć, co kryje się w sercu tego człowieka. A jeżeli mam mu podać rękę po to, by został moim przyjacielem, wiedza ta jest już nieodzowna.

Z dzisiejszego spotkania z bohaterami Starego Testamentu, z niewidomym, który przejrzał, i z „widomymi” z Ewangelii, którzy stracili właściwe spojrzenie, możemy uświadomić sobie, że nie wolno nam oceniać ludzi według ich cech drugorzędnych. Nie jest ważny strój czy urząd; nieważne jest to, czy spotykamy biskupa, kapłana czy siostrę zakonną, ministra, profesora czy jakiegoś specjalistę. To wszystko nie jest ważne; są to cechy drugorzędne. Ważna jest tylko wartość serca człowieka.

ks. Michał Mościcki