3. Jezu, Ty jesteś obecny w Eucharystii, by być Bogiem ze mną i Bogiem dla mnie. Pozostałeś w tej okruszy­nie chleba, pod postacią hostii, aby być moim pokarmem, aby być moim życiem. Twoja miłość jest domyślna i niedościgła w swojej prostocie. Okryłeś się swoją Bos­ką ciszą i oddajesz siebie samego. Dziękuję Ci Jezu, że jesteś ze mną. Dziękuję Ci, że pragniesz, abym i ja był z Tobą!

(Powtarzaj to wezwanie w duchu)

4. Jezu, sercem przepełnionym tęsknotą za Tobą wzywam Ciebie: przyjdź do mojego serca, mojej duszy, wejdź w moje życie, moją przeszłość i moją teraźniejszość! Weź moją przyszłość! Przyjdź Panie Jezu i zajmij pierwsze miejsce w moim sercu! Od teraz ono należy tylko do Ciebie. Tak jak Ty oddajesz całego siebie mnie, jak ofiarujesz siebie całkowicie, dając mi swoje serce i ot­wierając je dla mnie bez zastrzeżeń, tak i ja, na znak mojej miłości i oddania, ofiaruję Ci moje serce takim, jakim ono jest w tej chwili. Wiem, że pragniesz, aby moje serce było całkowicie czyste, wolne, dobrotliwe, miłosierne, radosne, pełne miłości, cierpliwe i darzące. Jezu, Ty pragniesz, aby moje serce było podobne do Twojego serca. Ja też od tej chwili tego pragnę.

(Powtarzaj to wezwanie w duchu)

5. Jezu, prosząc Cię, abyś uczynił serce moje według serca Twego i abyś zajął pierwsze miejsce w moim życiu, proszę Cię tym samym, aby Duch Twój oświecił mnie i pomógł mi rozpoznać, co we mnie nie jest zgodne z wolą Ojca, co różni mnie od Ciebie! Oddaję Ci moją przeszłość i teraźniejszość, wszystko co odczuwam i co przeżywam, wszystko to, co pozostawiło we mnie negaty­wne ślady i następstwa, wszystkie moje problemy i choro­by, wszystko co sprzeciwia się woli Ojca i co stawia opór, aby słuchać i realizować swoim życiem Twoje Słowo.

(Powtarzaj to wezwanie w duchu)

6. Dziękuję Ci Jezu, że mnie wysłuchujesz. Ja wiem, że Ty wszystko o mnie wiesz, ale to ja potrzebuję, abym Ci sam o sobie powiedział. A teraz mów, Jezu, do mojego serca! Pragnę Cię słuchać. Uczyń moje serce gotowym na przyjęcie z radością Twojego słowa, spraw, abym je zrozumiał.

Święty Mateusz zapisał Twoje przesłanie, które teraz do mnie kierujesz: „Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego będzie miło­wał; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie. Dlatego powiadam wam: Nie troszczcie się zbytnio o swoje życie, o to, co macie jeść i pić, ani o swoje ciało, czym się macie przyodziać. Czyż życie nie znaczy więcej niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie? Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Prze­cież Ojciec wasz Niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Starajcie się najprzód o królestwo (Boga) i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane’’ (Mt 6,24,25,31-33).

(Pozostań w ciszy i pozwól, aby rozbrzmiewało w tobie słowo życia)

7. Jezu, dziękuję Ci za Twoje słowo! Niech ono we mnie rozbrzmiewa, niech odsunie ode mnie każdą wątpliwość, niedowiarstwo, troski i zmartwienia, niech mnie zachwyci, abym najpierw szukał Twojego królestwa i bym zawsze wierzył, że wszystko inne mogę oddać Ojcu, który mnie kocha! Wyzwól mnie ze wszystkich udręk i zmartwień, i uczyń mnie tylko Twoim! Ja wierzę, że Ty możesz to uczynić.

Czasy, w których żyjemy, są bezbożne i stąd tyle zmartwień, trosk i lęku. Jezu, dziękuję Ci, że posłałeś Maryję, Matkę, Nauczycielkę i Królową Pokoju! Już w pierwszych dniach po swym przyjściu powiedziała:

„Drogie dzieci! Przychodzę, aby wam powiedzieć, że Bóg ist­nieje!”

Dziękuję Ci, że dozwoliłeś, aby Ona tyle razy wzywała mnie, abym się otworzył na Ciebie i oddał się Tobie, abyś Ty zajął pierwsze miejsce w moim życiu! Ona poradziła mi, abym Twoje słowa, które słyszałem zapisane w Ewan­gelii Mateusza, rozważał w każdym tygodniu.

— Jezu, oddaję się Tobie cały, duchem, duszą i ciałem!

(Powtarzaj w duchu to wezwanie)

8. Jezu, wielbię Ciebie razem z Maryją. Pragnę razem z Nią słuchać Twoich słów i naśladować Ciebie. W Jej życiu Ty zawsze byłeś na pierwszym miejscu. Ona oddała Ci swoje serce, kiedy powiedziała: „Oto ja, Panie, bądź wola Twoja!”

— Boże, bądź wola Twoja!

(Powtarzaj w duchu to wezwanie)

9. Jezu, Ty przyszedłeś do wszystkich ludzi, więc pragnę modlić się nie tylko za siebie, lecz za moją rodzinę, rodziców, braci, siostry, przyjaciół, wspólnotę i za cały świat.

(Pozostań w ciszy i rozmawiaj z Jezusem o wszystkich, których nosisz w sercu)

Wielu ludzi w świecie nosi Twoje imię, ale Ty jesteś daleko od ich serca i duszy, gdyż ich serce zajął ten świat. Proszę Cię za wszystkich ochrzczonych.

(Pozostań w ciszy)

Wielu nie zna Ciebie wcale, choć Ty dla wszystkich przyszedłeś. Także serca wielu są puste i służą fałszywym bożkom, niszcząc własne życie i życie innych. Modlę się razem z Maryją i wszystkimi, którzy wierzą w Ciebie, abyś dał im łaskę wiary.

(Pozostań w ciszy)

Wielu oddało swoje życie na usługi Złego, wyrządzając zło sobie i innym. Bądź dla nich miłosierny i przywróć im wolność, którą Ty dajesz, kiedy jesteś w sercu człowieka.

(Pozostań w ciszy)

Ześlij nam Ducha Twojego. Niech On oświeci każde serce, abyśmy z mroku niewiary i niewoli grzechu mogli przejść do wolności dzieci Bożych.

(Pozostań w ciszy)

10. Błogosławieństwo:

(Jeśli adoracja jest prowadzona przez kapłana, niech on modli się i błogosławi obecnych Najświętszym Sakramentem, a jeśli modlisz się sam, módl się z wiarą o błogosławieństwo i uzdrowienie)

Jezu, uzdrów moją wiarę, zaufanie do Ciebie i odsuń ode mnie wszelką niewiarę, strach i udręczenie! Uzdrów moją świadomość i podświadomość, abym mógł nieustan­nie żyć w Twojej obecności! Uzdrów miłość i nadzieję!

Panie Jezu, proszę Cię, abyś przez wiarę Kościoła uzdrowił wszystkich chorych i cierpiących! Niech na wszystkich spocznie teraz Twoje błogosławieństwo. Uwol­nij nas od szatana i powstrzymaj jego działanie. Błogo­sławieństwem pokoju pobłogosław mnie, moją rodzinę, mój naród i cały świat! Ześlij Ducha Twojego, niech odnowi oblicze ziemi.

Błogosław nas i chroń, Ty, który żyjesz i królujesz przez wszystkie wieki wieków! Amen.